Rafał Ziemkiewicz w książce „Polactwo” (2004r.) opisał dość smutny obraz stanu umysłowego współczesnego Polaka, porównując go m.in.do zachowania chłopa folwarcznego czy z PGR-u (starsi Czytelnicy chyba pamiętają, co ten skrót oznacza). Lektura i wnioski płynące z książki RZ bolały, i to bardzo (przez niektórych recenzentów został wręcz wyklęty za tak brutalną diagnozę), ale merytorycznie nie było jak się do nich przyczepić, bo taka była prawda.

Dziś, patrząc nie tylko na niedawne wyczyny polskiego lewactwa spod znaku Strajku Kobiet oraz 6-letnich występów totalnej opozycji, chciałoby się do Rafała Ziemkiewicza wysłać maila z prośbą o ciąg dalszy książki i jej aktualizację. Bo Polactwo nie wymarło, lecz tylko uległo transformacji i o ile dawniej generalnie nie obejmowało osób wykształconych, to teraz właśnie wykształciuchy z dużych miast, pseudo-elity i wszelkiego rodzaju celebryci stali się Nowym Polactwem, a może raczej Europolactwem. Chamski i wulgarny język, atak na katolicyzm, debilizm intelektualny i zwyky bandytyzm, to dziś pospolite obrazki z ulic polskich, dużych miast; szambo wylewa się z totalnych mediów strasznie brudząc polskie społeczeństwo. Dlaczego tak jest? Gdzie popełniono błąd w wychowaniu młodych ludzi? Nie wiem.

Jan Zamoyski w akcie fundacyjnym Akademii Zamojskiej napisał „Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie”. I niestety patrząc na polską rzeczywistość nie sposób pominąć faktu, iż chowanie polskiej młodzieży było kiepskie. Przemysław Czarnek Ministrem Edukacji powinien zostać w 2015r. po zwycięstwie Zjednoczonej Prawicy, bo taka osoba była potrzebna by zabrać się do pracy u podstaw w reformie polskiego szkolnictwa. Zamiast tego, J.Gowin chciał się kłaść Rejtanem w obronie obecności ideologii gender na uniwersytetach. Jarosław Kaczyński będąc znakomitym strategiem, i elity kierownicze PiS popełnili błąd nie rozpoznając widocznych już w 2010r. po Katastrofie Smoleńskiej trendów.

Tak, nowa ekipa rządowa miała faktycznie dużo do zrobienia w wielu dziedzinach, ulica i zagranica robiły co mogły by temu przeciwdziałać, ale mimo wszystko nie można było pominąć kwestii wychowania młodzieży. Konsekwencje tego bolesnego zaniedbania widzimy i będzie ciężko ten proces zatrzymać i odwrócić.